Pilonidalna cista
16. April 2024.
Pupčana kila
15. May 2024.Doktore, zašto sam kilav?
Šta je hernija?
Hernije se, najčešće, opisuju kao otekline ili izbočenja koja nastaju od prodora dela trbušne maramice pod kožu, kroz urođene ili stečene otvore na trbušnom zidu. U našoj zemlji se, osim izraza „hernija“, upotrebljavaju i sinonimi: kila i bruh.
Postoji nekoliko „slabih tačaka“ na trbušnom zidu na kojima se najčešće javljaju defekti zida koji uslovljavaju nastanak hernije. Ta takozvana tipična mesta su: preponska regija, bedrena regija i pupak. Postoje i kile koje nastaju na mestima oštećenja trbušnog zida nakon povreda ili hirurških intervencija (kile u ožiljku).
Prema statističkim podacima raznih autora koji su istraživali učestalost pojave hernija, procenat obolelih kreće se između 2-3%. Odnos po polovima je ubedljivo na strani muškaraca – 4:1. Hernije se u oko 2% slučajeva javljaju do prve godine života, i to u prvom redu preponske i pupčane kile. Kasnije, hernije se češće javljaju u drugoj i trećoj deceniji života (izloženost fizičkim naporima i sportu) i u starijoj životnoj dobi zbog slabljenja mišića trbušnog zida i razvoja drugih bolesti koje pogoduju nastanku hernije. Kod muškaraca češće su preponske kile, a kod žena bedrene. Kile su češće na levoj strani nego na desnoj, a u oko 10% slučajeva one su obostrane.
Kako prepoznati kilu?
U početnoj fazi nastanka preponske kile, pacijent obično oseća manje ili više izražen bol u gornjem delu prepone, koji je jači pri naporu a nestaje u fazi mirovanja. Vremenom, bol nestaje a pojavljuje se otok u preponi koji pacijent primećuje pri stajanju, a čim legne otok nestaje. U daljem toku bolesti, otok se sve više povećava i „putuje“ duž prepone naniže prema stidnoj kosti. Velike preponske kile značajno ometaju fizičku aktivnost pa i hod pacijenta, i pacijent mora više puta u toku dana da legne i rukom vrati sadržaj kilne kese u trbušnu duplju. U zapuštenim slučajevima kila se spušta i u mošnice muškarca. Ovakav razvoj bolesti može da traje mesecima i godinama.
Koje su moguće komplikacije nelečene kile?
Komplikacije nelečene kile mogu biti dramatične. Sadržaj kilne kese su, obično, vijuge tankog ili debelog creva koje zajedno sa kilnom kesom izlaze kroz kilni otvor. Ova nova pozicija vijuga creva, koje više nisu u trbušnoj duplji, značajno ometa rad creva i dovodi, u većoj ili manjoj meri, do prekida u protoku crevnog sadržaja. U drastičnim slučajevima kada dolazi do zaglavljivanja vijuga creva u kili (inkarceracija ili ukleštenje kile) crevne vijuge se ne mogu vratiti u trbušnu duplju i u narednih nekoliko sati, dolazi do odumiranja dela creva ukleštenog u kili. Ova komplikacija praćena je izrazito jakim bolovima i zahteva hitnu operaciju.
Lečenje ili kako da više ne budem kilav?
Kad bolje razmislimo, kila ili bruh i nije neka bolest. Pre bi se reklo da je to mehanički problem, nastao zbog defekta u trbušnom zidu. Zbog toga, ne postoje lekovi za lečenje hernije.
Kila se rešava isključivo hirurškim putem. S obzirom na to da kilavi muškarci u većini istorijskih epoha nisu bili u modi, tokom istorije hirurgije razvijene su najrazličitije metode rešavanja kile. Cilj svake operacije bruha je da vrati sadržaj kilne kese na svoje mesto (u trbušnu duplju), eliminiše kilnu kesu i rekonstruiše defekt trbušnog zida.
Deluje jednostavno, zar ne? Da to nije tako potvrđuje izreka koja kruži među svim hirurzima na svetu: „Hirurg koji je u stanju da uspešno reši svaki bruh, pravi je majstor svog zanata“!
Danas postoji tridesetak vrsta operacija hernije i njihovih modifikacija. Za koju će se operaciju hirurg odlučiti, zavisi od vrste, veličine, lokalizacije bruha, prisustva eventualnih komplikacija, starosti, pola, radne aktivnosti, zdravstvenog stanja pacijenta kao i sopstvenih sposobnosti i znanja i opremljenosti ustanove u kojoj radi.
Poslednjih godina pravu revoluciju u hirurgiji kila donela je upotreba mrežica, kako u klasičnoj tako i u laparoskopskoj hirurgiji. Ugradnjom mrežica pri operacijama bruha postiže se lakša rekonstrukcija trbušnog zida i značajno skraćenje „zaštitnog perioda“ (vremena poštede od fizičkog naprezanja nakon operacija), i značajno smanjenje procenta ponovnog javljanja bruha.
